تنوع فرهنگی و چند‌فرهنگ‌گرایی برای توسعه یک سرمایه است. در تبیین این ادعا ابتدا تعریف خود از توسعه، انواع سرمایه‌ها، و ارتباط آنها با توسعه را بیان می‌کنم. سپس به این بحث می‌پردازم که چرا و چگونه قومیت‌ها می‌توانند به‌مثابهٔ «سرمایه توسعه‌آفرین» تلقی شوند و کارکرد داشته باشند. در نهایت بحثم را با طرح موضوع هویت شهروندی به‌مثابه پیش‌نیاز هویت ملی برای انسجام‌بخشی اجتماعی و فرهنگی در جامعه به پایان خواهم برد.

حضور آگاهانه و پرتلاش رسانه ها و نقش پررنگ شخصیت ها از جناح های مختلف سیاسی در تنویر و روشنگری افکار عمومی، به مثابه پادزهری در برابر تهدیدآفرینان امنیت بود که وحدت ملی و انسجام اجتماعی را نشانه گرفته بودند.