والدین غرق شده در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی، به جای کشیدن دست محبت بر سر فرزندان خود، صفحه های مجازی و غیر واقعی را ورق می زنند؛ غافل از این که نتیجه ای جز کمرنگ شدن نقش تربیتی والدین و رشد کودکانی ناآرام، گوشه گیر و تند خو نخواهد داشت.

عصر ایران نوشت: ممکن است برخی بگویند نباید سخت گرفت و اصولاً خنده واکنشی طبیعی در برابر مصیبت زیاده از اندازه است اما آیا اگر کسی به زخم خودشان بخندد هم تا این اندازه روشنفکرانه برخورد می کنند؟!