در حالی که دنیا به اهمیت علوم انسانی شهادت می‌دهند و هوش فوق‌العاده‌ای که باید ترکیبی از ده‌ها توانایی باشد تا کسی برای تحصیل در این حوزه شرایط لازم را کسب کند برنامه‌ریزان ایران بر بزرگنمایی ریاضیات تاکید و روحیه مشتاقان این حوزه را تضعیف می‌کنند. برجسته کردن سرطانی یک رشته خاص که مستلزم نوعی از ده‌ها هوش آدمی است تلقین بی‌ارزشی به ابعاد دیگر شعور و ادراک اوست و ایجاد توهمی در فرزندان این کشور که برای موفقیت باید نابغه ای در حوزه ریاضی وفیزیک بود و علوم انسانی که مادر علوم است به گوشه ای رانده می‌شود که علاقه‌مندان آن نیز احساس کهتری و شرمساری کنند.