بعضی از برداشت های احمقانه معتقدند که ارایه تصویری پوپولیستی از شرایط کشور، می تواند کمک کار مناسبی در افزایش امید باشد. این در حالی است که آسیب شناسی درست و انعکاس واقع گرای موضوعات در کنار مشارکت طلبی همگانی است که می تواند کشور را به سمت توسعه و تعالی به حرکت درآورد نه غلو و مقایسه های احمقانه و نگاه های پوپولیستی. اقتصاد ایران از نظر حجم تولید ناحالص داخلی ، بیست و یکمین اقتصاد دنیاست، اما وقتی پای سرانه ها( نسبت به جمعیت) ،شاخص های رفاهی ، شاخص فلاکت ، ضریب جینی ،میزان درامد سرانه، نرخ رشد اقتصادی، نرخ تورم و غیره به میان می آید ، اقتصاد کشور وضعیت خوبی ندارد. لطفا خائن به کشور خود با در پیش گیری رویکردهای منافق صفتانه نباشیم. کشور در حوزه تولید و اقتصاد مشکل دارد و نیازمند مدیریت و سیاستگذاری منجر به کاهش و رفع موجود است. نیازی هم به بی خاصیت بازی هایی نظیر کتمان حقیقت و جهت دهی به آمار و ارقام نیست.

این واقعیت اقتصاد ایران است که در آن، دولتمردان تاب تحمل فشار واردکنندگان و بعضاً رانتجویان را ندارند و اولین باری هم نیست که در آن، واردات برخی از اقلام ممنوع شده و پس از گذشت مدتی، با یک مصوبه و تبصره و الحاقیه قانونی به بهانه اینکه کالا نباید در گمرکات رسوب شود، ترخیص شده و روانه بازار می‌شوند.

در حالی که فعالان بخش خصوصی منتظرند تا اقتصاد ایران با رفع سایه تحریم ها به سرعت از رکود خارج و به عبارتی زنده شود اما کارشناسان اقتصادی معتقدند که رفع تحریم ها برای اقتصاد ایران معجزه نمی کند بطوری که هم اکنون شکاف بزرگی میان انتظارات عمومی و واقعیت ها وجود دارد.