اینجا همه او را عزیز صدا می‌کنند اما بیشتر از اینکه او عزیز بچه‌ها باشد، بچه‌ها برای او عزیز هستند. شاید کار "مرضیه حمیدی" در این مجتمع روی کاغذ فقط آشپزی برای این بچه‌ها باشد، اما در واقع دایه‌ای مهربان‌تر از مادر برای آنها است.