احسان پویافر می‌گوید: مباحث فلسفی ما امروزه عموما از بستر زندگی و زمان خالی شده و گفتگوهایمان تبدیل به تاملات درونی بدون توجه به دیگری و جهان پیرامونی رخ می‌دهد و ما تبدیل به جزیره‌هایی در خود شده‌ایم که از حیث فلسفی درون‌ماندگار و در خود فروبسته هستیم. به همین دلیل نیاز به ترجمه و تفکر در سنت پدیدارشناسی و به‌خصوص هایدگری که در آن به جای سوژه درون‌ماندگار و در خودفرو رفته، از جهان‌پیرامونی، در-جهان-بودن و اتمسفر و حال و هوا‌ها به مثابه امر سرآغازین بحث می‌کند، نیاز امروز فلسفی ماست.

سیاوش جمادی ، نویسنده و یکی از مترجمان بنام آثار فلسفی و ادبی است. او اولین‌بار مهم‌ترین اثر فلسفی هایدگر و چه‌بسا مهم‌ترین کتاب فلسفی قرن بیستم را به فارسی ترجمه کرد: «هستی و زمان». از دیگر ترجمه‌های جمادی از آثار هایدگر می‌توان به «چه باشد آنچه خوانندش تفکر» و «متافیزیک چیست؟» اشاره کرد. گفت‌وگویی با او درباره «هایدگرخوانی در ایران» انجام داده شده که در ادامه بخش‌هایی از پاسخ‌های جمادی را می‌خوانید.