حسین زاهدی از مهدی بازرگان، دبیرکل نهضت آزادی نقل کرده است که سیدمحمود دعایی، سفیر ایران در عراق (در سال ۵۹) گزارشی را که حاوی مطالب حائز اهمیتی درخصوص روابط ایران و عراق بوده است، به‌همراه شهیدبهشتی و مهدی بازرگان به خدمت امام‌خمینی (ره) می‌رساند. دعایی در این دیدار با امام مطرح می‌کند که وزارت خارجه عراق، او را مدام احضار کرده و با ارائه مدارکی به دخالت‌ها و کوشش ایران برای اخلال و آشفتگی در عراق اعتراض می‌کنند.

اگر بگیر و ببندی باشد اتفاقا الان وقت آن است که با دلالان و سوء استفاده کنندگان از شرایط که اقدامات آنان نظام اقتصادی را به چالش می کشد و بهم می ریزد و در نهایت دود اقدامات شان به چشم مردم و کشور می رود، برخورد شود. چطور به بهانه حاکم کردن نظام اجتماعی با دختری که شاید مقداری مویش بیرون باشد، برخورد شده و می شود، اما به بهای حاکم کردن نظم اقتصادی با دلالان در بازارهای مختلف برخورد نمی شود. مسئولان یقین بدانند که در موضوع اول هیچ لطمه و صدمه به کشور و حاکمیت نخواهد خورد، اما...

شاید اگر امروز در میان ما بودند، بیشتر از همه به عدم اجرای کامل قانون اساسی مصوب ۱۳۵۸ اعتراض می داشتند. مسلما نسبت به بخش مهمی از بازنگری هایی که در سال ۶۸ در قانون اساسی شد، به رفتاری که نسبت به منتقدان نظام شد، به بی توجهی که نسبت به حراست از حقوق و آزادی های شهروندان می شود، به عدم پایبندی کامل به اصل نه شرقی نه غربی در سیاست و مناسبات خارجی، به بی توجهی به برقراری عدالت اجتماعی، نسبت به رفتار حکومت با دگراندیشان...