متناسب با پرونده‌های اجتماعی تراجنسیتی‌ها احساس کردیم که در این مسئله، ناهماهنگی بسیاری بین سازمان‌ها وجود دارد. با اقدامات صورت گرفته، در مدت کوتاهی خدمات رسانی در این حوزه خوب پیش رفت؛ یعنی تلاش شد برای سامان دهی این افراد خدمات اجتماعی، قضایی، بهداشتی و پزشکی داده شود، اما متأسفانه پس از مدتی بدلایلی چند، آن سامان دهی ازهم پاشیده شد. اکنون بسیاری از سازمان‌ها، خدمات مناسب این افراد را در ردیف کاری شان ندارند. سعی کردیم در قالب یک مؤسسه مردم نهاد یک شخصیت اجتماعی داشته باشند؛ شخصیت اجتماعی منسجم در همین نظام و همین کشور تا درنتیجه بتوانند مطالبه گری و نیازهایشان را همین جا مطرح کنند. تراجنسیتی‌ها گروهی هستند که اگر مشاوره و خدمت به موقع دریافت کنند، در مسیر درست قرار می‌گیرند، ولی اگر نادیده گرفته شوند، توسط گروهی دیگر دیده خواهند شد. چرا این قدر آمار مهاجرت این افراد زیاد است؟ باید تلاش کنیم در همین بستر و کشور خودمان بمانند؛ یا درمان شوند یا توجیه. درواقع امیدواری ما این است کسانی که درباره افراد تراجنسیتی تصمیم می‌گیرند، فاصله شان را با آن‌ها کمتر کنند.

تفاوت‌های ظاهری یک مسئله عادی برای همگان است، اما در جامعه این تفاوت‌ها شاید مسائل متعدد به دنبال داشته باشد. در این میان دوجنسه ‌ها را می‌توان نمونه بارز تفاوت بین افراد در جامعه برشمرد که با مشکلات زیادی مواجه هستند.

«چرا اینجوری راه میری؟ چرا این طوری حرف می‌زنی؟ پسر که این مدلی نمی‌خنده. این اداها چیه؟ بزنم توی سرت آدم بشی! آدم شو... آدم شو... آدم شو...»

سالانه از میان هر 50هزار تولد، یک نفر از میان مردان تمایل دارد جنسیت زن داشته باشند. این میزان در میان زنانی که تمایل دارند جنسیت آنها به مرد تغییر کند، از بین هر 70هزار تا 100هزار تولد، یک نفر است، بنابراین از بین یک میلیون و 500هزار تولد در سال، 22 تا 23نفر تمایل به تغییر جنسیت دارند.