در کشورهاي در‌حال‌توسعه به‌طور عام و نظام‌هاي سياسي تمرکزگرا به‌طور خاص، تحقق حکمروايي شايسته شهري بيش از آنکه به مديريت‌هاي محلي وابسته باشد، تحت‌ تأثير مناسبات حاکميت ملي و محلي است.

در سالیان اخیر کشورهایی که به لحاظ منابع آب و خاک، برای کشت محصولات استراتژیک مانند گندم، جو، برنج و خوراک دام و طیور، دچار مضیقه بودند به جهت تضمین زنجیره تامین غذایی شهروندان خود، به «کشت فراسرزمینی» رو آورده‌اند که ازآن جمله می‌توان به کشورهایی مانند ایران برای کشت گندم در قزاقستان و چین برای کشت سایر محصولات کشاورزی در آفریقا و اقدامات مشابه سایر کشور‌ها در سایر نقاط جهان اشاره کرد.