منتقدان بر این باورند که مهم‌ترین خطر شبکه‌های سراسری و ملی این است که با حذف رقابت‌ها، نتیجه امر یک انحصار مخابراتی کم‌درآمد و قدیمی خواهد بود. اما اگر طبق این مدل، مالکان امرِ خدمات‌رسانی را انجام ندهند و این سرویس‌ها توسط شرکت‌های جداگانه‌ای تامین شوند که شبکه ملی بین آنها تقسیم شده، رقابت در بخش خدمات افزایش می‌یابد.