سال هاست که مدیران اجرایی کشور بدون آنکه پاسخگوی مسائل و عملکرد ریز و درشت دوره مدیریتی خود باشند، می آیند و می روند. کسی هم سوالی نمی پرسد و تمایلی هم به پاسخگویی وجود ندارد. بر این قاعده، مدیریت و انتصابات مدیریتی می شود دکان بعضی ها و هشتک فلان بعضی های دیگر. این روند ادامه پیدا می کند تا اینکه یک چالش و رویداد خاصی اتفاق بیفتد. تجربه نشان داده که در غالب موارد چند مادر مرده آخر زنجیره وقوع حادثه را قربانی می کنیم و پرونده برای همیشه بسته می شود. حال که دادستانی قصد ورود به پرونده سیل مشهد را دارد ، از دادستان کل کشور تقاضا داریم، سوعملکرد مدیران شهری و شهرداران از بیست سال اخیر در شهر مشهد( ناحیه تخریب شده و متاثر از سیل)، مورد واکاوی قرار گیرد و برای کمک به نهضت تازه آغاز شده حرفه ای کردن مدیران در گام دوم انقلاب، با هیچ مدیر طلایی و غیر طلایی مماشات ننموده و تعارف نکنند. بالاخره کشور باید از یک جا استارت مدیریت حرفه ای خود را بزند.

در میزگرد کارشناسی برنامه جهان آرا مهدی فصیحی و حجت میان آبادی ادعا کرده اند که صنایعی مثل فولاد آنقدر مصرف ندارند که به ناپایداری آبی منجر شوند. روسای جمهور همیشه به دنبال انتقال آب به شهر‌های خودشان بوده‌اند.

موقعیت کارخانجات فولاد و پتروشیمی‌ها بر روی دشت‌های کشور و وضعیت دشت های کشور از نظر ممنوعیت برداشت از آبخوان است.

پژوهشگر سیاستگذاری آب گفت: دیپلماسی آب اقدامی فرابخشی است، همان اندازه که وزارت نیرو باید انجام وظیفه کند، وزارت خارجه، وزارت جهاد کشاورزی و سازمان حفاظت محیط زیست نیز سهم مساوی دارند.