«برای من این سؤال مطرح است که بعد از ۴ بار تجدید چاپ، یک کتاب چگونه می‌تواند لغو مجوز شود؟» این سوالی است که مدیر فروش انتشارات مروارید در گفتگو با یکی از خبرگزاری‌ها در ارتباط با ماجرای لغو مجوز یکی از کتاب‌های نویسنده زردنویس ترکیه‌ای در داخل ایران، گفته است.

اواسط سال 96 بود که صدای هشدار مدیران مسئول مطبوعات مبنی‌‌بر خردشدن استخوان نشریات و روزنامه‌های خصوصی به‌دلیل بحران کاغذ، همان اصلی‌ترین ماده حیات مطبوعات بلند شد. این فشارها که به‌راحتی در آرشیو رسانه‌ها قابل بررسی و مشهود بود، آن‌قدر افزایش یافت که حتی صدای برخی نشریات وابسته به نهادهای دولتی و عمومی هم بلند شد. کاغذ کمیاب، گران و احتکار شده بود. این هشدارها اما تکانی به مسئولان دولت نداد و مطبوعات مثل بقیه اقشار و صنوف که به‌نوعی به حال خود رها شده بودند و دولت برنامه‌ای برای آن‌ها نداشت، ناچار خود دست به کار شدند. راهکار مدیران مسئول رسانه‌ها اما چه بود؟ خبر افزایش تعرفه واردات کاغذ روزنامه‌ها‌ در ماه‌های اخیر، واکنش برخی از روزنامه‌های خصوصی را به‌دنبال داشت و در این میان برخی روزنامه‌ها اعلام کردند که در اعتراض به گران شدن کاغذ برای مدتی فقط به‌صورت الکترونیکی منتشر خواهند شد یا تعداد صفحات خود را کم می‌کنند.

عضو هیأت علمی دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه دانشگاه آزاد اسلامی با بیان اینکه تعطیلی چند روزنامه از اعتبار این رسانه نمی کاهد، گفت: دولت با اختصاص یارانه های حمایتی و سیاست گذاری های جدید می تواند به کمک روزنامه ها بیاید.