چالش ضد ملی و امنیتی انتصابات سلیقه محور و فرمایشی مدیران دولتی خصوصا در ۲۰ سال اخیر، کشور را با بحران‌های جدی مواجه کرده است. باید از مسئولان امر پرسید که یک فرد نظامی بسیار متدین و هوشیار و خوب (بهترین حالت قابل تصور برای یک نیروی آماده خدمت به کشور)، از دستگاه‌های اجرایی، اداره دولت و شیوه اداره فنی - تخصصی یک سازمان اجرایی چه می‌داند؟ چرا نباید به برخی انتصابات مرتبط با نیروهای امنیتی‌ در دستگاه‌های اجرایی بدلیل تعارض منافع احتمالی معترض بود؟ چرا نباید جلو پسر خاله بازی‌های محفل گرایانه سیاسیون گرفته شود؟ چرا با پوشش مثلا برنامه گرایی و به اسم مقدس جمهوری اسلامی ایران، باید اجازه جهت دهی به کسب منافع نامشروع به برخی مدیران اجرایی داده شود؟ چرا فساد ستیزی مالی سیاسیون و مدیران دولتی در جمهوری اسلامی ایران بیشتر به شوخی می‌ماند تا وجود اراده جدی برای برخورد؟ یادمان نرود که یک فرد برای فساد مجبور است با توجیه گری اولویت‌های قلابی و نادرست را بر یک سیستم تحمیل کند (محروم سازی صاحبان حقوق). مجبور است اولویت‌های برنامه‌ای را تغییر دهد تا در راستای موضوع مورد نظر خودش قرار گیرد (کنار نهاده شدن اولویت ها و محور قرار گرفتن حاشیه ها). مجبور است تبلیغات غیر ضروری برای درست جلوه دادن کار‌های در حال انجام کند (تحمیل هزینه سربار اضافی بر سیستم) و به سایر دستگاه‌های نظارتی و بازرسی با نوعی نگاه همدلی ظاهری، بشکلی افراطی باج بدهد. آیا با این شرایط می‌توان انتظار توسعه در کشور را داشت؟ زاینده رود و خشکی آن را علاوه بر پدیده خشکسالی، با مختصات ترسیمی، مورد بحث و دقت نظر قرار دهید، خیلی از حقایق خود را نشان می‌دهند. از انتصاب استاندارهای گذشته گرفته تا سد سازی. از آب بین حوزه ای گرفته تا فولاد. از انتقال آب از سرچشمه ها گرفته تا انتخاب فرمانداران و روسای سازمان های استان در 20 سال اخیر. ما در خصوص ناآرام های احتمالی کشاورزان بشدت نگرانیم. ما برای فرونشست اصفهان و امنیت سرزمین نگرانیم. ما برای منافع ملی مان نگرانیم.

گاوخونی حالا پس از خشکسالی‌های مداوم تاثیرات ناگوارش را بیش از پیش نمایش می دهد، گرد و خاک‌های گاه و بی گاهی که شهر اصفهان و شهرهای اطراف را در بر می‌گیرد نمونه بارز این موضوع است، نگرانی از خشکسالی زاینده رود و تالاب به حدی است که عیسی کلانتری رییس سازمان محیط زیست در خوزستان نه گاوخونی را فراموش می‌کند نه زاینده رود را و در مورد آنها این گونه می‌گوید "امسال در کوهرنگ ۲۰۰ میلی‌متر بارندگی داشتیم.

نمایندگان چهار استان درگیر تنش آبی حوزه زاینده رود در کمیسیون امنیت ملی مجلس با معاونین وزرای نیرو و جهاد کشاورزی تشکیل جلسه دادند که البته چالش‌های موجود در کمبود آب شرب حوزه‌های آبریز مبدا، توفیق این جلسات را با کندی مواجه کرده است.آخرین گزارش ها حاکی از آن است که بیش از 900 روستای استان لرستان کمبود جدی آب دارند. شهرهای استان خوزستان و چهارمحال و بختیاری عمدتاً مشکل آب دارند و سزاوار نیست تا قبل از حل مشکل آب این مناطق ، احیای صنایع توریستی کویر در دستور کار قرار گیرد. به همان میزانی که مناطق کویرنشین در قبال طرح‌های انتقال آب مشغول احداث صنایع آب‌بر جدید هستند متأسفانه باید یادآور شد که توسعه آتی حوضه مبدأ (استان‌های زاگرس) به‌واسطه کمبود آب دچار محدودیت‌های جدی خواهد شد.

استاد منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان گفت: از کارون در مقطع اهواز حدود ۱۰ برابر زاینده رود در زمان باز بودن در مقطع اصفهان آب عبور می‌کند و اگر دو سال خشکی زاینده رود را در نظر بگیریم میزان آب عبور کرده از مقطع اهواز حدود ۱۵۰ برابر میزان آب عبور کرده زاینده رود از شهر اصفهان است.

عضو شورای اسلامی شهر اصفهان گفت: بحران آب و خشکسالی زاینده رود بیشترین دلیل اعتراضات مردمی در سال گذشته بوده و این یعنی زنگ خطر برای جنگ آب به صدا درآمده است.

عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان با بیان اینکه اگر به موضوع آب از نظر علمی و فرهنگی نگاه کرده بودیم هیچ گاه به حالت امروز نمی رسیدیم، گفت: به دلیل بی دانشی، قومیت نگری و هم چنین بی توجهی به آیندگان، منفعت طلبی و نگاه شخصی امروز دچار بحران آب شده ایم.