شبکه ریلی کشور در شرایط بحرانی روزهای اوج تقاضای سفر در جریان جنگ ۱۲روزه ایران و اسرائیل، نتوانست نقش مضاعفی را بپذیرد و پاسخگوی نیاز مسافران باشد. کمبود شدید واگن در کنار ضعف در مدیریت بحران سبب شد با وجود برخورداری ایران از شبکه ریلی مسافری گسترده که تقریبا در تمام کانون‌‌های جمعیتی مهم کشور در دسترس است، این شبکه نتواند ‌‌آن‌‌طور که باید از تقاضای سفرهای ناگهانی ایجاد پشتیبانی کند.باید پرسید چه شد که با نزدیک به یک قرن تجربه، شبکه ریلی و راه آهن کشور، توان آرایش جنگی ندارد؟ ضعف مدیریت و انتصابات کیلویی و دو ریالی و گعده پایه ، چه بر سر منافع ملی آورده است؟ آیا هنوز فکر می کنیم که زمان بازخواست و حساب کشی فرا نرسیده است؟ آیا هنوز هم مدیران قبلی باید در سایه امنیت هم ریشان سیاسی باشند و منافع ملی قربانی توجیهات و مصلحت ها شود؟

معین‌الدین سعیدی نماینده مردم چابهار در مجلس در خصوص سیل در استان سیستان و بلوچستان، می‌گوید که بحث سیلاب فصل مونسون در جنوب سیستان و بلوچستان، توالی‌اش به قدری زیاد است که کاملا قابل پیش‌بینی است. متاسفانه سازمان مدیریت بحران، هیچ آمادگی در خصوص این اتفاقاتی که دیگر استثنا نیستند و تبدیل به قاعده شده‌اند، نداشت.

اولین واکنش سیاست‌مدار و یا فعال مدنی به بحران، بازتاب دهنده‌ی نظام معرفتی او و تلاش در جهت حفظ موقعیّت مسلّط خود است. بحران‌ها موقعیّت‌هایی هستند که سیاست‌مدار و فعّال مدنی به شفّاف‌ترین صورت، خود‌اظهاری می‌کند. این‌که سیاست‌مدار واقعیّت را بپذیرد و به دلِ بحران برود و آن را مدیریت کند و یا آن‌که آن را انکار کند و سعی در عبور از آن کند، مستقیما باز می‌گردد به نظام معرفتی او و ساختار قدرت. ازاین‌رو، مطالعه و فهم و درک نحوه‌ی رویارویی دولت‌ها و هم‌چنین جامعه‌ی مدنی با بحران‌ها از اهمیّت فوق‎العاده‌ای برخوردار است. چون با کمترین تلبیس و دیگرگون‌نمایی همراه است.

گویا تجارب سیل اخیر، هنوز هم برای مسئولان در هنگام وقوع سیل کارساز نیست. ماجرای تکراری اما خطرناک طغیان رودخانه ها و وقوع سیل در اهواز متاسفانه مجدد گریبان گیر خوزستان شده است و عبرت نگرفتن مسئولان از سال گذشته, دوباره مردم را به دردسر انداخته است.

با هر دیدگاهی که به مسئله نقد سازمان مدیریت بحران و عملکرد دستگاه های فعال در این حوزه نگریسته شود، عمق بحران های مشهود و عدیده را می توان ملاحظه نمود. سوال این است که در یک کشور دارای پتانسیل بالای وقوع سوانح و حوادث طبیعی و غیر طبیعی،چرا باید نسبت به ساختار،تشکیلات، عملکرد،چنین حوزه ای کم تفاوت بود؟ گزارش زیر با این رویکرد، اقدام به نقد سازمان مدیریت بحران با تاکید بر عملکرد نشان داده شده در سوانح هوایی اخیر نموده است. منتظر روشنگری های احتمالی روابط عمومی سازمان یا دیگر دستگاه های فعال در این حوزه هستیم.