در شرایطی که افزایش قیمت کالا‌ها و خدمات به حالت روزانه درآمده است، این نگرانی وجود دارد که خانوار‌ها تاب و تحمل چنین وضعیتی را از دست بدهند و عملاً بحران‌های اجتماعی دولت آینده را زمین‌گیر کند. در واقع با گرانی‌های غیرقابل باور کالا‌های اساسی کار به‌جایی رسیده است که تقریباً اکثر اقشار جامعه توان خرید مایحتاج ساده و روزمره خود را هم از دست داده‌اند. بر همین اساس خروج از وضعیت دشوار فعلی، نیازمند تغییر فوری رفتار سیاست‌گذار اقتصادی است؛ چراکه نمی‌توان با رشد تصاعدی و بدون توقف نقدینگی، غول سرکش تورم را مهار کرد. یک کارشناس اقتصادی در این باره معتقد است کشور‌هایی مثل الجزایر، اردن، موریتانی، عراق، آذربایجان، ارمنستان و کشور‌های حاشیه خلیج فارس همه نرخ تورم زیر سه درصد دارند، حتی افغانستان نیز سال قبل نرخ تورم زیر سه درصد را تجربه کرد. این درحالی است که رسیدن به نرخ تورم زیر سه درصد حتی در خیالبافی‌های مقامات ما هم نیست، درصورتی‌که رسیدن به آن امکان‌پذیر است.

یک تحلیلگر اقتصادی ضمن بیان اینکه تزریق منابع صندوق توسعه ملی به بورس فساد و رانت ایجاد می‌کند، گفت: با ریزش‌های بورس، نقدینگی جذب شده به آن خارج نمی‌شود، زیرا خرید سهام به معنای فروش سهام از سمت فرد دیگری است و کسی که بخواهد سهام خود را از بازار خارج کند باید به فرد دیگری بفروشد بنابراین، به همان میزانی که با فروش سهام نقدینگی از بازار خارجی می‌شود با خرید آن به همان میزان هم نقدینگی وارد بازار می‌شود.

در قرن 21، تعریف مفاهیم «آموزش باکیفیت» و «فقر آموزشی» به کلی دگرگون شده‌اند. این دگرگونی محصول «رشد جهش‌وار اینترنت»، «شتاب بالای تحولات علم و تکنولوژی» و نیز «درهم‌تنیدگی شدید جوامع» است.

در قرن 21، تعریف مفاهیم «آموزش باکیفیت» و «فقر آموزشی» به کلی دگرگون شده‌اند. این دگرگونی محصول «رشد جهش‌وار اینترنت»، «شتاب بالای تحولات علم و تکنولوژی» و نیز «درهم‌تنیدگی شدید جوامع» است.

به‌عنوان فردی که در دو انتخابات اخیر به دولت تدبیر و امید رای داده و اطرافیانم را نیز با جان و دل به رای دادن به این دولت تشویق کرده‌ام، بیم دارم که نام آقای روحانی نیز همچون نام احمدی‌نژاد، به‌عنوان رئیس‌جمهوری پوپولیست در تاریخ ایران ثبت شود. به‌عنوان شهروندی که از یک سو نسبت به توسعه پایدار کشورم دغدغه‌ دارم و از سوی دیگر آقای روحانی را دارای دانش و تجربه وسیعی در عرصه سیاست‌گذاری می‌دانم، می‌خواهم از حلول ویروس «پوپولیسم اقتصادی» در سیاست‌گذاری‌های اقتصادی دولت، ابراز نگرانی کنم.