طبق یادداشتی تحلیلی که اخیرا در نیویورک‌تایمز منتشر شده، پیام واضح است: دشمنان آمریکا در حال پیوستن به یکدیگر هستند. آن‌ها دشمنانی هستند که منافع ایالات متحده از شرق آسیا تا دریای کارائیب و اروپای شرقی تا خلیج فارس را تهدید می‌کنند. این شیوهٔ روایت برای یک طیف از مردان سیاست خارجی واشنگتن که اغلب مبارزات ژئوپلیتیک آمریکا را به عنوان رقابت بین آزادی و اقتدار به تصویر می‌کشند، روایت جذابی است.

نگرانی‌هایی که در افکار عمومی در خصوص روابط تهران و مسکو وجود دارد بی‌پایه و بی‌مورد نیست. در طول بیش از دو سده، همواره در روابط ایران با روسیه، چه در دوران روسیه تزاری، چه در دوران اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و چه حتی در دوره کنونی جمهوری فدراتیو روسیه، نوعی بی‌اعتمادی نزد دو طرف وجود داشته و دارد.

در اوج جدل‌ها و کشمکش‌های این روزهای لندن و مسکو در ارتباط با مسموم شدن «سرگئی اسکریپال» افسر اطلاعاتی سابق روسیه و دخترش «یولیا» در انگلستان و ادعای مقامات لندن مبنی بر اینکه شخص ولادیمیر پوتین در این ماجرا دخالت دارد، فردا( 18 مارس) این مرد روس با اطمینان از پیروزی خود، در یکی از حوزه‌های رای‌گیری انتخابات ریاست جمهوری در مسکو حضور پیدا خواهد کرد و با همراهی جمعی از طرفدارانش رأی‌اش را در صندوق آرا خواهد انداخت.