واخواهی حاصل مصدر واخواندن است که در لغت به معنای عمل اعتراض است و واخواست نیز از آن مشتق شده؛ اما اصطلاح واخواهی در قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی، تنها به شکایتی گفته می‌شود که محکوم علیه غائب نسبت به حکم غیابی مطرح می‌کنند؛ بنابراین اصطلاح اعتراض در حقوق، مفهومی اعم و فراتر از واخواهی دارد.