روال طبیعی اداره اقتصادی کشورها این است که عالی‌ترین مقام کشور، چشم‌انداز آرمانی را بیان می‌کند و اجزای پایین‌دستی حکومت می‌کوشند جامعه را به سوی آن چشم‌انداز آرمانی پیش ببرند. چنین چشم‌اندازی حد متعین ندارد و بر محور «امروز بهتر از دیروز و فردا بهتر از امروز» استوار است. تکلیف ابلاغ‌کننده چشم‌انداز، به محض ابلاغ ساقط می‌شود و تکلیف مجریان آغاز می‌شود.

نامگذاری سال ها به تناسب ضرورت ها و شرایط کشور یکی از روش های ترسیم سیاست های کلی نظام محسوب می شود که مقام معظم رهبری آن را تعیین می کنند. ایشان در واقع از میان همه‌ ارزش‌ها و جهت‌گیری ‌های مطلوب، یک ارزش را در صدر اولویت ها قرار می‌دهند تا به عنوان نقشه راه در برنامه ریزی ها و رویکردهای مسوولان امر قرار بگیرد.