عوامل زیادی را می‌توان در فله کاری محصولات صادراتی ایرانی موثر دانست. اما مهمترین عامل را شاید بتوان در موردی همانند اقتصاد سیاسی و حاشیه‌های ایجاد شده برای کشور، رقابت نادرست ایرانی‌ها با یکدیگر و نابودسازی همدیگر با کاهش کیفیت و قیمت، ضعف تجربی برای حضور در میدان تجارت جهانی و پیدا کردن و گسترش تدریجی بازار‌های هدف، کم توجهی تاریخی به کیفیت محصول و ارایه محصول کیفی، ضعف در سرمایه گذاری‌های منجر به تولید برند بدلیل کم ثباتی‌های محیط اقتصادی، جستجو نمود. صادرات فله محور، سود اندکی نصیب حوزه بازرگانی نموده و سود اصلی را کشور مقصد یا شرکت بسته بندی کننده نهایی در کشور‌های مقصد می‌برند.

با توجه به کاهش ۸۰ درصدی تولید پسته در ایران، کشورمان اقدام به واردات پسته از تاجیکستان برای صادرات مجدد با برند ایران کرده است.

جای بسی پرسش است که چرا بجای عجله در پیشنهاد و تصویب این کهنه سیاستها، به اندیشه در علل و عوامل ناکامی کالای ایرانی پرداخته نمی شود. برای یک کشور سیاست زده راه بالندگی کالای وطنی از دالانهای دیگری می گذرد. ما در حالی تمام این سالها نسخه های کلیشه ای برای تقویت تولید ایرانی پیچیده ایم که بیماری اقتصاد ما دیگر به این درمانها جواب نمی دهد.