«شهر اولین‌ها»، نیم قرن است که یک رکورد جالب را در ایران به نام خود ثبت کرده است. شهر بدون گدا؛ در شرایطی که در اغلب شهر‌های کوچک و بزرگ ایران، با انواع گدا‌ها از مرد و زن و کودک و پیر و جوان و ایرانی و خارجی و... مواجه هستیم؛ اینکه تبریز همچنان می‌تواند مدعی شهر بدون گدا باشد، جای پرسش و کنجکاوی دارد. این کنجکاوی‌ها وقتی بیشتر می‌شود که بدانیم نخستین خیریه در ایران در تبریز به ثبت رسید و شروع به فعالیت کرد.

شهرهای مختلف ایران لقب‌های متنوعی دارند که در این گزارش برایتان نام خواهیم برد. ایران چهارفصل ما مملو از مکان‌های دیدنی و شهر‌های زیبایی است که سفر به آن‌ها می‌تواند تا سالیان متمادی ادامه داشته باشد. اما فارغ از ظرفیت‌های گردشگری، چشم‌انداز‌های طبیعی و سایت‌های باستانی، شهر‌های مختلف ایران لقب‌های متنوعی دارند که در زیر به شما معرفی کرده‌ایم؛ از شهر بدون گدا گرفته تا پایتخت بهارنارنج و شهر می‌ناب و انگور.

«تبریز، شهر بدون گدا»، جمله‌ای که به‌کرات شنیده‌ایم و ممکن است متعجب هم شده باشیم. مگر می‌شود در شهری متکدی پیدا نشود آن هم در این برهه زمانی که مشکلات زیادی گریبانگیر همگان است. در شرایطی که تکدی گری به یکی از آسیب‌های اجتماعی مبدل شده، بررسی و واکاوی مسیری که تبریز پیموده تا به شهر بدون گدا تبدیل شود، حائز اهمیت است. دلیل کم‌ بودن تعداد متکدیان تبریز را شاید بتوان به طرح‌های مختلف خیریه‌‌ها ربط داد. مثل آنهایی که مردم را به تهیه مایحتاج نیازمندان و جهیزیه برای نوعروسان به جای فرستادن دسته‌گل برای مراسم سوگواری دعوت می‌کنند؛ خوشبختانه این کار یکی از مواردی است که میان فعالیت‌های مختلف خیریه‌های تبریز، خوب جا افتاده و هنوز نیز انجام می‌شود. چه خوب است که شهر بدون گدا را به لایه لایه شهرهایمان تعمیم دهیم و از گداپروری حمایت نکنیم.

تحقق آرمان «تبریز، شهری بدون معتاد» دور از دسترس نیست، چرا که تبریزی‌ها در عرصه‌های مختلف به خصوص برای حل معضلات اجتماعی نشان دادند که همیشه و در همه حال پیشگام هستند که نمونه بارز آن « تبریز شهر بدون گدا » است.