عطار نیشابوری از بزرگان ادبیات فارسی و مکتب معناگرایی عرفانی است که از شعر در راه یک رسالت مهم‌ و طراحی یک نوع نظام فکری خاص بهره برد و در نهایت توانست با اندیشه پویا و نگاه ژرف خویش، شعر و ادب را به اوج کمال خود برساند.