زنی مراجعه کرد به معاویه و با او بر سر موضوعی بحث و جدل کرد. معاویه از این گستاخی و جسارت زن در گفتگوی بی محابایش ناراحت شد و به او گفت «خدا علی را نیامرزد» که او این رسم را فراگیر کرد. منظور او چه بود؟ رسم هم‌ترازی حاکم و شهروند، پارادایم نقد پذیری حاکمان، آیین اعتراض بدون لکنت به حاکم و رسم بدهکاری حاکم و طلبکاری شهروند.

در هیچ محیط فکری و اجتماعی نیست که بحث عدالت به‌عنوان یک ارزش و مطلوب مطرح نباشد. در ایران ما نیز از مشروطیت تا امروز همواره عدالت در سطح انتزاعی‌اش به‌عنوان یک ارزش با اقبال روبه‌رو است. در سطح انتزاعیِ عدالت، توافقی وجود دارد و یک تلقی بسیط و انتزاعی از عدالت هست که مورد اشتراک است، اما [اینکه]دقیقا مراد و تلقی از عدالت چیست، conception عدالت یا تلقی محتوایی از عدالت، معرکه آراست و اختلافات زیادی [بر سر آن]وجود دارد.

سه هزار نفر از فعالان دانشجویی فعلی و سابق دانشگاه ها‌ی سراسر کشور در نامه‌ای خطاب به ملت شریف و انقلابی ایران نوشتند: مردم‌­سالاری نه دموکراسی غربی است و نه توده­‌گرایی افراطی؛ بلکه کشاندن مردم به صحنه واقعی اداره جامعه در عرصه­‌های مختلف اقتصادی، فرهنگی، سیاسی اجتماعی معنای حقیقی مردم­سالاری است.