انسان‌ها در خواب همیشه به زبان مادری خود سخن می‌گویند. پس خواب، چه به صورت نماد باشد و استعاره و چه در قالب زبان، همواره وابسته به فرهنگ هستند و آن را بازتولید می‌کنند.

وقتی با زنگ ساعت بیدار می‌شویم، سریعاً دکمه اسنوز را می‌زنیم تا خواب شیرین را چند دقیقه‌‌ کوتاهی تمدید کنم. اما خیلی عجیب است که در این چرت چند لحظه‌ای احساس می‌کنیم زمان به اندازه 1 ساعت گذشته است!

حتما شما نیز برای یک بار هم که شده چنین حالتی را در خواب تجربه کرده اید. این مسأله در برخی از افراد شدیدتر است و هر چند وقت یک بار در میانه های شب باعث بی خوابی و حتی هراس شان می شود.بَختَک یا فَرَنجَک یا که نام علمی آن فلج خواب است، حالت اختناق و سنگینی است که گاهی در خواب به انسان دست می‌دهد، رؤیای وحشتناک توأم با احساس خفقان و سنگینی بدن که انسان را از خواب می‌پراند. خفتک، خفتو، خُفتوک ، برفنجک، درفنجک و فرنجک و فدرنجک و برغفج و برخفج و خفج و فرهانج و کرنجو، سکاچه ، سیاهی و در زبان لری به آن تپتپو و در زبان کردی به آن شوه و شویی و در عربی به آن کابوس می‌گویند. به ترکی هم می‌شود (قره باسما)، به بلوچی می شود(خپ خپوک) و در گیلکی بدان اوخوس گویند. اما این پدیده در دنیای جدید توجیه علمی دارد.

خواب در اسلام حرکت روح به سوی عالم ارواح شمرده شده است و روح انسان در عالم خواب، به پرواز در می‌آید و به جا‌هایی می‌رود و عوالمی را سیر می‌کند که در بیداری میسر نیست.