در دوره قاجار سکه‌ها همچنان دست‌ساز بودند بنابراین شکل واحدی نداشتند. ورقه نازکی از فلز روی سندانی‌که یک سکه روی آن حک شده بود قرار داده می‌شد سپس با یک چکش که سر سکه دیگر روی سطح ضرب‌زننده آن حک شده بود؛ ضرب زده می‌شد. سکه‌ها ضرب چکشی بودند، گرچه ممکن بود سکه‌های سنگین‌تر قالب‌گیری شده باشند.