اگرچه مبارزه با فساد به خصوص فساد اقتصادی و همچنین مجازات مفسدان، این روزها یکی از مهم ترین خواسته های افکار عمومی و رسانه هاست؛ اما باید پرسید ما که داعیه دار حکومت اسلامی هستیم، چطور به نقطه ای رسیدیم که امروز فراگیری فساد و نگرانی از نهادینه شدن آن به دغدغه مردم، رسانه ها و روزنامه نگاران تبدیل شده است؟!

«اگر صدها دستگاه مبارزه با فساد درست کنیم، اگر ده‌ها دادگاه با فساد مبارزه کنند، نمی‌توانیم فساد را ریشه‌کن کنیم، مگر آنکه مردم به صورت شفاف ببینند ما چه می‌کنیم.» این گزیده‌ای از سخنان دکتر روحانی در نخستین اجلاس ملی گزارش اجرای حقوق شهروندی است. از همین رو است کشورهایی که از نرخ فساد کمتری برخوردارند، رابطه معناداری بین «آزادی مطبوعات»، «شفافیت اطلاعات» و «نرخ فساد اقتصادی»شان وجود دارد. اخبار را شفاف پیش چشم مردم و مسئولان گذاشتن قطعاً فضا را برای سوء استفاده‌کنندگان اقتصادی ناامن خواهد کرد. رسانه‌ها اگر قادر باشند چنین «گفتمانی» را شکل دهند، «سلامت اقتصادی» را تضمین خواهند کرد چرا که پوشیده نگه‌ داشتن فساد، بی‌شک آن را فربه، ساختارمند و پیچیده می‌کند. بررسی نسبت معکوس «شفافیت اطلاعات با نرخ فساد اقتصادی» موضوع گفت‌وگوی ما با دکتر احمد توکلی شد.

روزنامه جمهوری اسلامی در ستون جهت اطلاع خود نوشت: به گزارش زوددویچه سایتونگ، سازمان گزارشگران بدون مرز با انتشار گزارشی از محدودیت بی‌سابقه و شدید رسانه‌ها و مطبوعات در اروپا خبر داد.