در موج چهارم شناخت (ترکیب دین و علم)، تجمیع قرآن، عرفان و برهان امری ضروری برای حرکت آفرینی تمدنی است. البته باید توجه داشت که فلسفه غیر از برهان و عقل، و عرفان هم غیر از کشف و شهود است؛ لذا امثال علّامه حسن زاده آملی، نفرموده اند فلسفه و کشف و شهود با قرآن متّحدند. بلکه فرمودند: قرآن و عرفان و برهان از هم جدایی ندارند. در جهان امروز فلسفه‌ها زیادند، حتّی فلسفه اسلامی نیز دارای سه نحله مشّائی و اشراقی و حکمت متعالیه است؛ و آموزه‌های هیچ کدام این‌ها صد در صد برهانی نیستند بلکه برخی آموزه‌ها حقیقتاً برهانی و برخی دیگر صرف نظریّه اند. صحبت‌های حجت‌الاسلام حمید پارسانیا در مراسم اربعین علامه حسن‌زاده آملی با عنوان چرا باید بین قرآن، عرفان و برهان جمع کرد؟ ارزش مطالعه دارد.

آیت الله جوادی آملی گفت: آنچه که در غرب مطرح است، در حقیقت بخشی از فلسفه است نه خود فلسفه. یا از نظر معرفت‌شناسی بحث است، یا کارهایی که با سیاست و اقتصاد آمیخته یا با اخلاق عجین است.