بهناز ذاکری درباره علاقه‌اش به ساز قیچک می‌گوید: قیچک را آنطور که باید دوست نداشتم و این موضوع را به استادم زنده‌یاد حسین دهلوی می‌گفتم. ایشان در اینباره می‌گفت، دخترجان شما تصور کن که بیمار هستی و بنا به تجویز دکتر باید دارویی تلخ مصرف کنی تا خوب شوی. من معنا و مفهوم حرف ایشان را بعدها متوجه شدم،‌ یعنی آن زمان که گروه تشکیل دادم.

با نزدیک‌شدن به ایام ارائه بودجه کل کشور در سال ۹۸ به مجلس شورای اسلامی و مباحثی که درباره بودجه انقباضی برای سال ۹۸ در نظر گرفته شده است؛ این روزها در میان جامعه فرهنگی و هنری کشور نیز نگرانی‌هایی در رابطه با بودجه فرهنگ و هنر در سال آینده وجود دارد. با توجه به شرایط اقتصادی حال‌حاضر کشور که پس از تحریم‌ها ایجاد شده، هنرمندان و اهالی فرهنگ معتقدند که شرایط برون‌رفت از شرایط فعلی و عبور از بحران‌ها توسط فرهنگ‌سازی انجام می‌شود و می‌توان با تکیه بر ایجاد بستر برای فرهنگ و هنر شرایطی برای عبور از بحران‌های فعلی فراهم کرد.

آیا حقیقتاً باید یک هنرمند با چنین سطحی از توانایی و دستاوردها، از حداقل‌های مالی در این سن محروم باشد و اگر از تدریس باز بماند، پشتوانه مالیِ حداقلی نداشته باشد؟ از آن تلخ‌تر، اینکه آیا هنرمندان نباید دست‌کم بتوانند از خدمات درمانی استاندارد و مطمئن برخوردار باشند تا ابزار جسمیِ بروز هنرشان در چرخه درمان از دست نرود؟