اینکه فقط به معلول گیر بدهیم و از علت‌ها غافل باشیم، مسلما دردی از ما را دوا نمی‌کند. ادعا شده که ویلا غیر مجاز بوده و تخریب شده است، درست. اما مجوز ساخت را چه کسی داده؟ در خصوص بعضی از ویلا‌ها، انشعابات (آب، گاز و برق) را چه کسی تائید کرده است؟ مگر می‌شود بدون اطلاع دهیار، اعضای شورا و حتی بخشداری و جهادکشاورزی و بنیاد مسکن، در روستا و حتی بیابانی، ساخت و ساز کرد؟ خودمان را گول نزنیم، پشت هر فسادی از مردم، زنجیره‌ای از مفسدین دولتی قرار دارند که ما دوست نداریم درباره آن‌ها افشاگری کنیم و اعتراف نمائیم که امکان تجلی یافتن و بروز و ظهور فساد، چراغ سبز و حمایت این نهادهاست. ما دوست نداریم که با کشف فساد در یک اداره دولتی، به کارشناس و مدیر سازمان بازرسی گیر بدهیم! ما حتی دوست نداریم، فساد را بشکل نظام‌مند و هم شمول ببینیم و بدان بپردازیم. بنظر شما مشکل کجاست؟ آیا تخریب یک ویلای غیر مجاز با وجود در امان ماندن عقبه‌های ایجاد فساد، جای مانور تبلیغاتی دارد؟ قضاوت با شما.

اگر در طی ۱۰ سال اخیر مرتبا به روستا‌های خوش‌آب‌وهوای مازندران سفر کرده باشید بدون شک ساخت‌وساز‌های گسترده نخستین چیزی‌است که در هر نوبت توجه شما را به خود جلب می‌کند. خانه‌های رنگارنگی که در هرکجا که چشم کار می‌کند روییده‌اند. از نوک قله تا ته دره!

روزنامه جمهوری اسلامی در ستون جهت اطلاع خود از تخریب ویلای یکی از وزیران کابینه خبرداد.