چندان دور نیستند. در حاشیه پرت و دورافتاده شهر سکونت ندارند. همین جا، در گوشه‌ای از منطقه وسیع 18 شهرداری تهران، روزگار می‌گذرانند. آدم‌هایی که از محل سکونت‌شان به جای «خانه» با عنوان ناخوشایند دیگری یاد می‌شود؛ « کلونی ». اینجا کلونی ‌های «شادآباد» است. دیوارهای کاهگلی وسعت زیادی را پوشش داده. اما داخل آن خبر دیگری است. چندخشت آجر، سیمان، سقف‌های ایرانیتی و حلبی، اتاق‌هایی کوچک و اجاره‌ای، سقف بالای سر این خانواده‌های محروم شده‌اند.