مدرسه ابتدایی و پیش دبستانی در زاهدان آتش گرفت، خبری کوتاه، اما سوزناک و تکراری با این مضمون که باز هم آتش به جان دانش آموزان افتاد و برای چندماهی مدرسه غیردولتی اسوه حسنه بر سر زبان‌ها می‌افتد و ایمنی فراموش شده در مدرسه در لابه لای انواع کار‌ها و شعار‌های رنگارنگ آموزش و پرورش خودنمایی می‌کند.

مدارس به عنوان دانای کل خود را ملزم می دانند هر روز صبح در سرما و گرما پس از برگزاری مراسم های شبه نظامی در مورد اکثریت مسائل بین المللی، سیاسی، اعتقادی، اقتصادي، اجتماعی، بهداشتی، فرهنگی و غیره شروع به سخنرانی کنند، آنها در این سخنرانی ها با اعتماد به نفس خاصی در عرض چند دقیقه سیاست های قدرت های جهانی را نقد می کنند، از حقوق دول مظلوم حمایت می کنند، اصول و فروع دین را خاطر نشان می سازند، پلشتی های رژیم های سابق به ویژه رژیم پهلوی را گوشزد می کنند و در همان حین که فریاد «درست وایسا گوساله» سر می دهند، دانش آموزان را به احترام به والدین و معلم توصیه اکید می نمایند.

بر بعضی ازمدارس کشور ما کنترل لازم اعمال نمی‌شود و مدارس یله و رها هستند. با سخت‌گیری گزینش مشکلی حل نمی‌شود مشکل اصلی ضعف نظارتی ماست.

ماجراهای دیرین دیرین و فساد اخلاقی در مدارس