زمان درازي است که در ميهن ما پديده‌اي ملموس، شاخص و غيرقابل‌انکار مانند موسيقي، در ميانه برداشت‌هاي متفاوت از دو سو کشيده مي‌شود؛ از طرفي هستند کساني که آن را کاملا تحريم کرده و از سويي انبوهي در دفاع، تنها طرفداري از آن را در پيش گرفته‌‌اند. در اين ميان آنچه کم‌وکاستش را به روشني مي‌توان مشاهده کرد، عدم ارائه چرايي‌هايي موجه، ملموس، قانع‌کننده و به‌ويژه آکادميک در اين خصوص است. به راستي قابليت درک بشر و به‌ويژه نيروي غيرقابل‌انکارش در خلق موسيقي از کجاست؟ اين استعداد شگرف که از بسياري از جهات سبب تمايز انسانيت ماست از معمابرانگيزترينِ رفتار‌ها به شمار مي‌رود. درست که بينديشيم، رفتار‌هاي مانا و نهادينه‌شده انساني، عمدتا نقش ضِماني براي بقا دارند؛ بي‌ذره‌اي ترديد موسيقي استثنايي بر اين قاعده است.

مطالعه جدید پژوهشگران نشان داده مغز انسان دارای دو ساعت درونی است که "آینده فوری"(immediate future) ما را پیش‌بینی می‌کند.

دبیر انجمن جراحان مغز و اعصاب ایران با اشاره به علائم ابتلا به تومورهای مغزی گفت: در زنان نامنظم شدن عادت ماهیانه و یا نازایی در زن و مرد می‌تواند نشانه‌ای از تومورمغزی با منشا هیپوفیز باشد.