تعداد وعده‌هایی که هر‌سال از سوی مدیران و مسوولان گردشگری داده و گفته می‌شود تا پایان سال محقق خواهد شد، کم نیستند و هر سال هم به میزان این وعده‌هایی که به سال بعدی‌ موکول می‌شود، افزوده شده است. سال ۹۷ هم از این قاعده مستثنی نبوده و از ابتدای امسال تاکنون وعده‌هایی داده شده که عملا تا حدود ۱۰ روز مانده به پایان سال، هیچ اتفاقی برای آن رخ نداده و وارد فاز عملیاتی نشده است. «استقرار سیستم حساب‌های اقماری گردشگری»، «منع فعالیت مهمانسراهای دستگاه‌های دولتی»، «تدوین برنامه جامع توسعه گردشگری»، «وزارتخانه شدن سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری» و «اجرای طرح ارزان‌سازی سفر» از جمله وعده‌هایی بوده‌اند که امسال هم محقق نشدند.

ارزان‌‌سازی سفر داخلی دغدغه‌ای است که در طول سال‌ها، مسوولان ادوار سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری داشته‌اند؛ اما تا به امروز با وجود ارائه طرح‌های مختلف از جمله طرح تقسیط هزینه‌های سفر، بنزین مسافرتی، سفرکارت ملی و یارانه سفر اتفاق منجر به نتیجه در این زمینه رخ نداده است.دو راهکار دیگر، تمرکز بر مقاصد گردشگری کمتر‌دیده‌شده و همچنین روی ایام افت سفر است. در چنین مقاصدی اغلب هزینه‌ها کمتر است و در ایام غیر اوج سفر نیز، تاسیسات گردشگری مایل به اختصاص تخفیف‌های بیشتر هستند. اما در این زمینه، طرف دیگر این فعالیت‌های گردشگری مردم قرار دارند و باید در زمینه استفاده از بسته‌های سفر ارزان نیز فرهنگسازی‌های لازم صورت گیرد؛ با این توضیح که به این ترتیب هم کیفیت سفر برای آنها بالا می‌رود و هم به‌رغم افزایش کیفیت، هزینه سفر کمتر است.