آیا می‌توان به استقرار نظام چندلایه تامین اجتماعی در یک بازه زمانی کوتاه مثلاً تا سال ۱۴۰۰ امید بست یا این نظام، قرار است صرفاً تکلیفی بالادستی باقی بماند که هر بار، فقط بر لزوم پیاده‌سازی و اجرای آن تاکید می‌شود، بدون اینکه کوچکترین قدمی در جهت استقرار آن برداشته شود؟!

روزگار بازنشستگان ایران اصلا تعریفی ندارد و حال آنها ناخوش است . این روزگار ناخوش بازنشستگان و مستمری بگیران اگر در آینده بهتر می شد، شاید اندوه امروز به چشم نمی آمد . اما آمارهایی که مدیران سازمان متولی از امروز و فردای مستمری بگیران ارایه می کنند جز اندوه دستاوردی برای کهنسالان تهی دست ایرانی ندارد.