تریبون که باشد هرکسی خودش را دلسوز مردم معرفی می‌کند و توپ مشکلات را به زمین دیگری می‌اندازد؛ غافل از آنکه هرروز که می‌گذرد گره این مشکلات کورتر می‌شود و پیدا کردن راه حل برای آن سخت‌تر و سوال «چه کسی به فکر مردم است؟» به قوت خود باقی است