«برای تابعیت ایرانی تنها به ۱۰۰ میلیون تومان نیاز است» و این هدیه آخر دولت سیزدهم به اتباع افغانی است. آمار غیررسمی از سکونت حدود ۱۰ میلیون افغانی خبر می‌دهد. سوال اینجاست که چرا کسی درباره رویکرد‌ها و چالش‌های این کار و حتی برنامه‌های مرتبط با پذیرش و ساماندهی حرفی نمی‌زند؟ چرا آینده کشور و اثرات بینانسلی موضوع باید توسط چند نفر در چند اتاق درب بسته و بشکلی عموما سلیقه محور و با نگاهی بالا به پائین (ما می‌فهمیم و شما کم شعور‌ها را چه به فهمیدن. اصلا به شما چه که ما چه تصمیمی می‌گیریم و تصمیم امنیتی را چه به بحث عمومی و ..) مورد بررسی و پیاده سازی قرار گیرد؟ پناه می‌بریم به خدا از شر تصمیمات نادرست و پرپیامد.

نماینده کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل متحد گفت: یکی از اهداف ما این است که از حجم باری که بر دوش دولت‌های میزبان پناهندگان است کم شود. مسلما ایران نمونه بارزی از یک کشور میزبان است و همه واقفیم که باید حمایت‌های بیشتری از تهران در این راستا انجام شود.