موضوعی که پیرامون کرسی های آزاداندیشی اهمیت دارد، این است که خیلی ساده مساله نظریه پردازی را می توانیم عمدتا در حوزه اساتید بدانیم و حوزه آزاد اندیشی را مربوط به مجموعه دانشجویی. چون بالاخره نظریه پردازی یک ملاحظاتی دارد، جوری نیست که ما از یک دانشجو انتظار داشته باشیم که بصورت روش مند نظریه پردازی کند.

افراد جامعه در تعامل با یکدیگر دارای دیدگاه ها و نظریات متفاوتی هستند و کمتر پیش می آید که افراد اجتماع یا گروهی یکدست و هم نظر باشند. این وضعیت در جوامع گوناگون از کوچکترین آن ها که خانواده باشد تا مجامع بین المللی و جهانی بر قرار است. این اختلافات در گروه های اجتماعی با مشترکات زیاد و عقیده های یکسان نیز اتفاق می افتد.