کرسی های آزاد اندیشی را دقت کرده اید؟ شبیه جوک شده اند. سوژه های زیادی دارند برای سرگرم ساختن دیگران. دو صندلی و دو میکروفون و دو نفر که مثلا علیه هم حرف می زنند و در حوزه سیاست یا اقتصاد یا اجتماع مواضع هم را نقد و اغلب تخطئه می کنند. هیچ یک از طرفین نه نقد می داند و نه شیوه های سخن وری، فقط فریاد وا اسفا برمی آورند از رفتار حرفه ای طرف مقابل شان که حتی در برخی موارد به رفتار شخصی و عادات رفتاری شخصی طرف مقابل هم گیر می دهند.