روزنامه خراسان در تحلیلی درست نوشت که بررسی ماجرای کواکبیان و شکدم نشان می دهد چگونه در نبود شفافیت اطلاعاتی شرایط برای قطبی‌شدگی سیاسی فراهم می شود.اما در گام بعدی همین روزنامه با جهت دهی به تحلیل خود، موضوع را به سمت واکنشی تقابلی نسبت به تکرار ادعای کواکبیان درباره کاترین شکدم برد و پای رسالت قوه قضاییه را به میان کشید. سوال اینجاست که دویدن دنبال گله خرگوش ،چه چیزی را به بعضی ها می رساند؟ اصل ماجرا متمرکز بر واقعیتی بنام آسیب پذیری کشور و ضرورت چاره اندیشی برای تقویت روند صیانتی از مدیران است. آیا بهتر نیست بجای دویدن دنبال گله خرگوش ، به فکر اصلاح نقاط آسیب پذیر باشیم؟

محمد خوش‌چهره، اقتصاددان گفت: «چندین سال است که سیا و موساد به صورت سازمان یافته در سیستم تصمیم‌گیری ما نفوذ کرده‌اند. من خودم دوره‌ای در مجلس بودم و معتقدم که حتی در مجلس هم نفوذ کرده‌اند.» او سوءمدیریت‌های داخلی نظیر وضعیت مسکن را حاصل همین نفوذ می‌خواند.بنظر می رسد که این صحبت خوش چهره نیازمند لایه برداری و معناگشایی باشد. آیا کشور با پدیده حضور جاسوسان تخصصی رسمی در تشکیلات نظامی-امنیتی و مدیریت تخصصی مواجه است یا اینکه نظام های جاسوسی بیگانه به دو شیوه جهت دهی های منجر به اشتباهات شناختی در مدیران و ایجاد شرایط لازم برای کنار نهادن نیروهای متخصص و تسهیل در حضور افراد کم صلاحیت، به خواسته های خود می رسد؟

نفوذی‌های شکار شده در حوزه جمعیت، با حرکت چراغ خاموش و تحریف آمارهای بحران جمعیتی و عادی جلوه‌دادن این موضوع، مانع رسیدن آژیر خطر جمعیت به گوش برخی مسئولان می‌شدند.

خطیب جمعه تهران با اشاره به خودداری از عرضه برخی اجناس در بازار به مردم در شرایط خاص اقتصادی امروز کشور گفت: شهدا خون خود را برای این کشور دادند چرا با خودداری از عرضه کالاها شهدا را از خود ناراضی می‌کنید؟