اقتصاد در عصر جدید به سرعت درحال دگرگونی است. اگر پیش از این برای تحولات اساسی در سپهر اجتماعی و اقتصادی جهان، چند دهه صبر می‌کردیم امروز این فاصله زمانی به سرعت درحال کوتاه شدن است.

کشور ما در دشوارترین دوران حیات اقتصادی خویش قرار دارد. از سوی دیگر به دلیل سال‌ها سرمایه‌گذاری در گسترش آموزش عالی، ده‌ها دانشکده اقتصاد مستقل و مشترک با سایر رشته‌های علوم انسانی ایجاد شده است که هزاران دانشجو در سطح کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری در آن به تحصیل علم اقتصاد مشغول‌اند.

برخی از متفکران حوزه سیاستگذاری عمومی براین باورند، پیش از آنکه یک کشور آرمان، چشم‌انداز و هدف برای توسعه داشته باشد، باید الگو یا پارادایم مسلط رشد و توسعه خود را مشخص کند.برخی هم داشتن آرمان و چشم‌انداز توسعه را مقدم بر الگوی توسعه می‌دانند.برخی هم اصولاً باوری به الگوی‌های رشد و توسعه با محوریت دولت ندارند و می‌گویند که سازوکارهای مبتنی بر بازاراست که مسیر رشد، پیشرفت و آبادانی را نشان می‌دهد.این مناظره‌های نظری زمانی برای کشورما اهمیت پیدا می‌کند که با گذر از 7 برنامه توسعه و صرف منابع مادی و معنوی بسیار، کشور همچنان در مسیر ناهموار رشد و توسعه اقتصادی قرار دارد.

در چند روز گذشته بحث احتمال تغییر در ترکیب تیم اقتصادی دولت شدت گرفت. سناریوهای متفاوتی از آینده تصمیم‌سازان اقتصادی در کشور تصویر می‌شود. در یکی از این سناریوها تغییر در تیم اقتصادی دولت تنها به معنای تغییر در ترکیب تیم اقتصادی دولت و تداوم قالب تصمیم‌گیری فعلی است.