علم دینی یکی از مهم ترین مسائل و چالش های روزگار معاصر است که موافقان و مخالفانی را به خود متوجه ساخته است. یکی از مخالفان این نظریه، دکتر سروش است که در چندین نگاشته و سخنرانی بدان پرداخته و داوری کرده است. وی، علوم را در دو مقام ثبوت (اصالت موضوع، اصالت روش و اصالت غایت) و اثبات بررسی کرده و در هر دو مقام به انکار علم دینی رو آورده است. نگارنده، ضمن تبیین نظریه انکار علم دینی، به نقد و آسیب شناسی پرداخته و شش آسیب غفلت تاریخی، آسیب علم شناسانه، خلط میان تمایز علوم با تمایز اصناف علوم، مغالطه انکار علم دینی با نفی یک معنای آن، آسیب بی توجهی به منابع دینی و تهافت انکار علم دینی با چیستی علم را بیان داشته است.

باقری معتقد است علم دینی ذاتی دین نیست و دین منظری برای فعالیت علمی است، اما ناقد او معتقد است که علوم در ذیل دین وجود دارند و نمی‌توان جایگاه دین را به منظر فرو کاست.

آنچه در پیش رو می خوانید، گفتگو با حجت الاسلام و المسلمین سید محمدمهدی میرباقری؛ رئیس فرهنگستان علوم اسلامی قم، در باب «ضرورت های تولید علم دینی؛ تخصص‌گرایی و دوری از پراکندگی در حوزه‌های علمیه» می‌باشد که منتشر می گردد.