بی‌اعتمادی به نظام اداری کشور هر روز فراگیرتر می‌شود و تنها دلیل این موج از بی‌اعتمادی و ایجاد شکاف بین ذی‌نفعان و سیاست‌گذاران نبود شفافیت در مقام پاسخ‌گویی است. هرگاه صحبتی به میان می‌آید که دنبال راهکاری هستند تا دردی از مردم تسکین دهند، آن‌قدر ضعیف عمل می‌شود که نمک بر زخم‌های سر باز‌کرده می‌پاشد؛ سوزش آن زمانی کلافه‌کننده و تحمل‌ناپذیر می‌شود که آمار و ارقام و نظرسنجی مسئولان با جامعه موردسنجش، از دید عموم هم‌خوانی ندارد. در این سال‌ها شیب رضایت‌مندی در همه نظرسنجی‌ها در بیان مسئولان، رو به بالاست!

عضو فراکسیون فرهنگیان مجلس بر ورشکستگی آموزش و پرورش در سه حوزه مالی، آموزشی و تربیتی مهر تایید زد و راه برون‌رفت آن از مشکلاتش را ورود مدبرانه مسئولان ارشد کشور به این معضل دانست.

«مدرسه مهم‌ترین رکن آموزش‌و‌پرورش است که سازمانی زنده به حساب می‌آید که باید نیازهایش تأمین شود. متأسفانه امروز نشانه‌های ورشکستگی آموزش‌و‌پرورش در کشور دیده می‌شود. اگر مدارس پویا نشوند، صدها جلسه نیز نمی‌تواند مشکلات را حل کند. آموزش‌و‌پرورش باید در خدمت مدارس باشند نه ‌اینکه صرفا دستور بدهند. به اعتقاد من محیط‌های آموزشی شاید خودشان اختلاف‌شان را حل کنند. نیاز است که محیط‌های آموزشی به بلوغ برسند.»

وزیر آموزش و پرورش گفت: مسیر تربیت در آموزش و پرورش به انحراف کشیده شده، امروز تمام تلاش‌ها به آموزش بوده است در صورتی که نیازها در خارج از مدرسه چیز دیگری است