در این مجموعه ویدیو‌ها سعید گرمارودی، پژوهشگرِ حوزه روانشناسی، به بررسی اجمالی نظرات دونالد هافمن میپردازد. سعید گرمارودی دانش آموخته مدیریت در دانشگاه تهران است و در حالِ حاضر، دانشجوی دکترای روانشناسی در دانشگاه کلمسونِ آمریکا میباشد. او به طور ویژه در زمینه‌های فرهنگ سازمانی و روانشناسی دین به کار پژوهش مشغول است.

فرزندتان به بهترین مدرسهٔ ممکن نمی‌رود؟ خودتان بهترین ماشین را سوار نمی‌شوید؟ خانه‌تان در بهترین جای ممکن نیست؟ اگر آری، پس احتمالاً زندگی برایتان جهنم است. اما آفرام آلپرت می‌گوید این ربطی به مدرسه و ماشین و خانه ندارد، بلکه از یک امید خیالی آب می‌خورد، امید به اینکه باید بهترین چیزها را برای زندگی فراهم کنیم. کافی است به چیزهایی قانع شویم که فقط «به‌اندازهٔ کافی» خوب و مناسب‌اند. آن وقت چشم باز می‌کنیم و لذتی فراتر از تصورمان را تجربه خواهیم کرد.

يکي از کليدي‌ترين پرسش‌هايي که مقدمه تحليلي صحيح از سياست خارجي يک دستگاه ديپلماسي است، سؤال از چارچوب نظري حاکم بر آن است. نظريه‌هاي روابط بين‌الملل که منشعب از آرای فلاسفه سياسي مبدع و تأثيرگذار در تاريخ انديشه هستند البته از تنوع زيادي برخوردارند، ولي درعين‌حال براي رسيدن به وجوه عملي‌تر که کاربردي سياسي و نه لزوما آکادميک دارد، مي‌توان رهيافت‌هاي تئوريک واقع‌گرايانه و ايده‌ئاليستي را به‌عنوان شاخص‌ترين‌ها در نظر آورد. رئاليسم يا «سياست قدرت» که ريشه در آراي هابز و تا حدي ماکياولي دارد و ايده‌آليسم در روابط بين‌الملل که بيشتر فلسفه آنچه «بايد» است تا آنچه «هست» و بن آن را بايد بيشتر نزد کانت و تا حدي روسو پي گرفت. اولي تعادل مبتني‌بر وضعيت جنگ بالقوه است و دومي بر صلح تکيه مي‌زند.

به تازگی کتاب دیگری به همت انتشارات ققنوس منتشر شده که از طریق بررسی تفاوت رویكرد كانت و هگل درخصوص مفهوم ابژه، تمایزات ایدئالیسم این دو متفكر را توضیح می‌دهد: «وحدت اشيا: هگل، كانت و ساختار ابژه» اثر رابرت استرن. نویسنده در این کتاب مي‌كوشد با طرح مساله وحدت و كثرت، فلسفه هگل را در پرتو تقابلش با فلسفه كانت توضيح دهد. كتاب حاضر در پنج فصل تنظیم شده است.