حوادث دلخراش اخیر نه تنها روح جامعه ایرانی را خدشه دار کرد بلکه این خطر جدی را به دنبال دارد که احساس امنیت و اعتماد عمومی را به عنوان یکی از مهمترین مولفه‌های «سرمایه اجتماعی» تضعیف کند.

بوردیو در راستای بحث مخدوش‌شدن ارزش فرهنگی والا و پست در پسامدرنیسم به بازنگری مسئله ارزش می‌پردازد و می‌گوید که «تمایزهای فرهنگی» وجه مهمی از مبارزه میان طبقات حاکم و محکوم جامعه‌اند. او نشان می‌‌دهد که چگونه ذوق و سلیقه‌ها و سبک زندگی‌های اختیاری گروه‌ها و طبقات خاصی در جامعه به برکت روابط قدرت و نظام‌های گوناگون آموزشی به یگانه الگوی ذوق و سلیقه سبک زندگی «مشروع» و «طبیعی» کل جامعه تبدیل می‌شود

در طول نیم‌ قرن اخیر، به‌خصوص پس از رخداد مه 68، دانشگاه همیشه در متن مبارزات و در برابر قدرت‌های مسلط قرار داشت. در بیشتر آرشیوها دانشجویان در کنار کارگران و سایر اقلیت‌های اجتماعی دیده می‌شوند اما ساختارهای قدرت درون خود دانشگاه چگونه عمل می‌کنند.