« اعترافات تلویزیونی »؛ پدیده‌ای نه چندان نوظهور که مدت‌هاست در صدا و سیمای ملی ایران، به عنوان تکنیک قدرت‌نمایی نهاد‌های خاص به نمایش گذاشته می‌شود. مهم نیست چه اتفاقی افتاده یا فرد مورد اتهام نهاد خاص، مرتکب چه عمل خلاف قانون یا خلاف عرفی شده باشد. صحت اتهام از منظر قانون نیز برای سازندگان اعترافات تلویزیونی اهمیت چندانی ندارد. آیا زمان ان نرسیده که پاس گل به رسانه های بیگانه و معاندین نظام ندهیم و امورات داخلی را در چارچوب قانون و با تاکید بر چارچوب های ارزشی و دینی خودمان حل کنیم.

«ضبط اعترافات اشخاص و پخش آن از صدا‌و‌سیمای جمهوری اسلامی و دیگر رسانه‌های گروهی در هر مرحله از مراحل تعقیب و تحقیقات مقدماتی ممنوع است و مرتکب، اعم از تهیه‌کننده و پخش‌کننده، علاوه‌بر الزام به اعاده حیثیت از متهم به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم خواهد شد.»

دو تن از مراجع تقلید در معرض سؤالی درباره پخش اعترافات تلویزیونی متهمان قرار گرفته‌اند که پاسخ آنان منتشر شده است.

اقدام صداوسیما در انتشار اعترافات مربوط به مائده هژبری، دختری 17 ساله که ویدئوهای رقص خود را در اینستاگرام منتشر می‌کرد، در روزهای اخیر اعتراضات زیادی را در میان اقشار مختلف مردم، خصوصا در فضای مجازی ایجاد کرده است.