«... این پانزده خانم سر و صورت خود را زیر چادر پنهان کرده به طوری که تنها یک چشم آنان دیده می‌شد، لذا من از میرزا (مترجم) خواستم تا پشت پرده برود تا بتوانم آزادانه صورت خانم‌ها را ببینم. میرزا ما را تنها گذاشت، خانم‌ها در میان جیغ و فریاد چادرها را از سر برداشتند. آنان همگی کم سن و سال یا نسبتاً جوان بودند. یکی از آنان بسیار قشنگ و زیبا بود. این خانم‌ها مقداری زیورآلات به خود آویزان کرده بودند و چادرهای خوشرنگ به سر داشتند....» این زنان پوشیده در چادر و به قول «ایزابلا بیشوپ» قشنگ و زیبا، اعضای خانواده یکی از خان‌های بختیاری بودند که این زن فرنگی به دعوت خان برای صرف ناهار به این اندرونی آمده و از نزدیک با این زنان آشنا شده بود.