پژوهشگر مطالعات شهری با بیان اینکه ساخت و ساز‌های شهری باید توسعه متوازنی را مد نظر داشته باشند، گفت: اگر معماران بخواهد صرفا به نظرات کارفرما اهمیت دهند روند توسعه شهری نامتوزان خواهد بود.

کودکان تهران در تجربه زيست خود در شهر از کمبود‌هاي اساسي رنج مي‌برند. کمبودهايي که به‌مرور زمان در رشد نامطلوب دوطرفه «شهر» و «کودک» نقش ‌انکارناپذیری خواهد داشت. نتيجه اينکه احتمال مي‌رود مقام عرصه شهري به فضاي گذر تنزل يابد و کودک، شهروندي بي‌تفاوت نسبت به سيماي شهر شود. شهروندي که عمق معناي «شهروندي» را درک نکرده است، نسبت به فضاي زيستن خود از مقياس خانه تا شهر ذهنيت صحيحي ندارد و در هر آنچه از فضاي شهري و معماري آن حاصل شده خود را مفعول مي‌پندارد.