تفاوت رویکرد‌های استادان در پروسه پایان نامه نویسی دانشجویان تحصیلات تکمیلی را می‌توان در سه موقعیت متفاوت ارزیابی کرد؛ نخست میزان مداخله استاد یا آزادی عمل دانشجو، شیوه نظارت اساتید بر عملکرد دانشجو و البته میزان توجه یا عدم توجه به خصوصیات فردی و رفتاری دانشجویانی توسط اساتیدی که هدایت آنان را در یک پروژه پژوهشی کوتاه‌مدت یعنی پایان‌نامه برعهده گرفته اند. این سه مؤلفه و 5 سبکی که براساس آن شکل گرفته حاصل مطالعه علمی محمدسعید ذکایی ، استاد تمام مطالعات فرهنگی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی است که با اتکا به روش تحلیل مضمون و به وسیله بررسی مصاحبه‌های نیمه‌ساخت‌یافته 22 عضو هیئت‌علمی دانشگاه علامه به دست آمده است.پژوهشگر معتقد است تأملی بر روایت استادان از تجربه راهنمایی در مجموع بیانگر آزادی عمل سازمانی گسترده‌ای است که در ایفای این نقش با آن روبه‌رو هستند. او در مقاله خود می‌نویسد؛ به‌رغم گلایه‌های رایج دانشجویان در خصوص تورم بروکراسی در مراحل تصویب و تکمیل پایان‌نامه‌ها و رساله‌ها میدان دانشگاهی در ایران اولویتی برای ارائه دستورالعمل‌ها و رویه‌های سازمانی مفصل برای این منظور ندارد.

شاخ‌ها همه جا هستند؛ همه حوزه‌ها را قرق کرده‌اند و در همه قلمروها روی رقیب را کم می‌کنند. شاخ رستوران، شاخ مجلس عروسی، شاخ مد، شاخ زیبایی، شاخ زشتی، شاخ عشق، شاخ ترس، شاخ تهوع، شاخ رمانتیک و...

به‌نظر می‌رسد این روزها مناسبات جامعه ما با جوانان بحث‌انگیز شده است و جوانان امروز «ابژه‌ای» برای بزرگان رسمی این جامعه شده‌اند. گویی، ما هنوز تولد «سوژه ایرانی» را باور نکرد‌ه‌ایم و مرتب جوانی که خود می‌تواند راه‌حل باشد را به «مسأله» بدل می‌کنیم. مرتب اعمال آنان را ارزیابی کرده و برچسب‌های خودمان را به آنان می‌زنیم؛ اینکه دینداری در آنان تضعیف شده است، مدرک‌گرا هستند، بحران هویت دارند و در کل در وضعیت آنومیکی به سر می‌برند! و با همین قضاوت برای جوانان سیاستگذاری می‌کنیم و هیچ اعتنایی به خواسته‌های آنان نداریم و گویی نگاه سراسربین حکومت همه چیز را در خصوص آنان می‌بیند و کنترل می‌کند.