رسالت نقد ایجابی بودن نیست. اساسا رسالت نقد بحرانی کردن امر بدیهی است. باید امری را که بدیهی پنداشته می‌شود بحرانی و مساله‌دار کند. رسالت نقد مساله‌دار کردن بداهت‌های روز است. ما فکر می‌کنیم بازار آزاد و این مدل حکمرانی یا رفتار‌های فرهنگی ما بدیهی است. نقادی به این معناست که نشان بدهد اینها بدیهی نیست و اتفاقا می‌تواند بحرانی باشد.

عجم اوغلو و رابینسون در کتاب چرا برخی ملت ها شکست می خورند؟،به ارزیابی عملکرد اقتصادی جوامع در طول تاریخ پرداخته اند. آنان با رَد فرضیات جغرافیا، فرهنگ و غفلت سیاستمداران، عامل اصلی اختلاف میان کشورها را وجود نهادهای سیاسی و اقتصادی متفاوت می دانند. . آنان درسطح اول مطالعه خود ، نهادهای سیاسی و اقتصادی را به دو دسته بهره کش و فراگیر تقسیم می کنند. نهادهای اقتصادی فراگیر (که در گرو شکل گیری نهادهای سیاسی فراگیر می باشند) در مراحل بعد، خود حامی این دسته از نهادها هستند، با حفظ حقوق مالکیت، زمینه های ایجاد تخریب خلاق را فراهم می آورند . در سطح دوم مطالعه به این موضوع پرداخته می شود که چرا نهادهای سیاسی و اقتصادی فراگیر در تعداد اندکی از کشورها شکل گرفته است؟ با مطالعه این کتاب ، شاید درک ضرورت بازمهندسی در ساختار-کارکرد سه دسته نهاد قضایی ، امنیتی و نظامی بعداز تثبیت یک نظام سیاسی در کشورهای مختلف ، با سهولت بیشتری قابل پذیرش گردد. باز مهندسی که تاخیر در آن، می تواند ضربه زننده به پایه های مشروعیت نظام سیاسی حاکم باشد.

عجم اوغلو در کتاب معروف چرا ملتها شکست میخورند، توضیح میدهد که دلیل عقب ماندگی و عدم توسعه برخی جوامع نسبت به جوامع دیگر، جبر جغرافیایی نیست بلکه تفاوت در نهادهای خوب و بد است! او مثالهای متعددی از شهرها و‌ کشورهای مختلف مانند شهر نوگالس مکزیک و آمریکا یا آلمان شرقی و غربی می آورد که در عین جغرافیای یکسان، از سطح توسعه یافتگی متفاوت برخوردارند و دلیل آن را تفاوت نهادی یا همان قوانین و مقررات و عرفهای رسمی و غیررسمی می داند!

مکتب «سرمایه‌داری دولتی» این روزها پس از شکست سنگین «دلار ۴۲۰۰ تومانی» به تئوریسین‌های اقتصادی دهه ۶۰ پناه برده است تا با نقاب «حمایت از طبقات محروم» بتواند «ماشین توزیع رانت» را دوباره به کار اندازد.