صحبت کردن با معلولان ناشنوا و کم‌شنوا راه و روش خود را دارد. این ارتباط در بسیاری از موارد یکسویه و کوتاه است. آنها تمایل دارند که صحبت‌هایشان را موجز و مختصر در اختیار مخاطبان شنوایشان بگذارند چون می‌دانند شنواها، چندان حوصله و فهمی در مقابل آنها نشان نمی‌دهند. گفت‌وگو کمی که پیچیده می‌شود، ناشنوا‌ها دست در جیب برده و خودکار و کاغذ درمی‌آورند تا معاشرت را روی کاغذ بیاورند.

تشخیص اینکه کودکی سرماخورده است و یا دل دارد و غیره کار چندان سختی نیست و والدین به خوبی متوجه این قبیل ناخوشی‌ها می‌شود اما همیشه کار به همین سادگی‌ها هم نیست و علائم برخی از بیماری‌ها چندان واضح نیستند.