ذرت چه‌بسا مهم‌ترین محصول کشاورزی در جهان است و به‌لحاظ کاربرد تنها رقیبش سویاست. هرچند که اغلب منشأ ذرت را جهان غرب می‌دانند، اما مدت‌هاست که نقشی برجسته در آسیا یافته و در دهه‌های اخیر اهمیت آن رو به رشد بوده است. حالا دیگر ذرت در آسیا محصولی نادر یا فرعی نیست و برای درک چرایی اهمیت آن باید ذرت را در روایت بزرگ‌تر پیشرفت نسبی آسیا، یا به تعبیری اراده‌اش به قدرت در دهه‌های اخیر بگنجانیم. ذرت طی این قرن‌ها به‌صورت مطلق و نسبی در مناطق زیادی از آسیا بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است، با اینکه اهمیتش تمام‌وکمال درک نشده است. در سال ۲۰۱۹ حدود یک‌سوم ذرت جهان در آسیا کشت شده است، در مقایسه با ۴۰ سال قبل که این رقم ۱۷ درصد بود. شگفت‌انگیز است. با درنظرگرفتن این نکته که بخش عمده‌ای از اقلام اصلی غذایی در چین تولید می‌شود شاید این واقعیت حتی شگفت‌انگیزتر باشد که، در دهۀ گذشته، ذرت غلۀ پیشتاز در چین بوده است و تولید آن از برنج و گندم پیشی گرفته است.

آمار ۱۱ کشور و اتحادیه برتر تولید کننده ذرت در جهان مشخص شده است. ایران نیز به دلایلی چند مجبور به واردات مستمر ذرت است. حال باید پرسید که دیپلماسی فعال کشاورزی ادعا شده کجای داستان برنامه‌های ساداتی نژاد قرار دارد؟ آیا صرف ارتباط با یک کشور را می‌توان دیپلماسی کشاورزی نامید؟ چرا راحت با منابع و منافع ملی بازی می‌کنیم و اجازه بازی می‌دهیم.

وزارت کشاورزی عراق امروز دوشنبه در بیانیه ای اعلام کرد که صدور پنج محصول کشاورزی به این کشور به دلیل کمبود تولید داخلی این محصولات آزاد شده است.